Vandaag  bananen als ontbijt en zeven uur in de ochtend gaan we richting de school van Emmanuel in Adawso om de gesorteerde kleding op te halen. We zijn met acht mensen om kleding uit te delen. De vier Duitse vrijwilligsters helpen ook mee. Na een stukje met de taxi begint het echte werk. We wandelen door een prachtig stuk natuur richting de dorpjes. Hier leven ze heel primitief, maar wel heel vredig. We stallen in het eerste dorpje de kleding uit op een tafel en delen de kleding zelf uit. In het tweede dorpje loopt het totaal uit de hand. De mensen trekken de kleding uit onze handen. We besluiten te vertrekken. In het derde dorpje gaat het heel gestructureerd. De mensen zijn heel blij. Babykleding hebben we te weinig bij ons. We ontmoeten ouders van de school van Emmanuel en beseffen, dat een aantal kinderen wel een uur lopen om bij school te komen. Dezelfde afstand mag ' s middags in de brandende zon nog een keer afgelegd worden. Emmanuel heeft de ouders uit deze dorpjes heel erg gestimuleerd om de kinderen naar school te sturen en dit is heel goed gelukt. Emanuel heeft er bovendien voor gezorgd dat de mensen een betere drinkwatervoorziening kregen. Er zijn pompen op waterputten gezet. De bewoners leven als boeren.

Na deze prachtige ervaring bewonderen we het nieuwe huis van Emmanuel. Het is een prachtige plek, maar er is nog veel te doen. We worden nog even aan een kappersleerling voorgesteld. Het meisje wordt door een Nederlands gezin uit Veendam financieel gesteund om de kappersopleiding te volgen. We genieten nog van een warme maaltijd.We gaan tegen twee uur met de taxi naar het hotel. Het was een  geslaagde dag.

Wie krijgt wat?

In het eerste dorpje

Alles weer klaar leggen

Heel blij met de kleren

Wia bij de kappersleerling 

Nog even inkopen doen

Feikje aan een echte Ghanese maaltijd met gekookte plantain